Bitcoin – to eksperymentalna decentralizowana kryptowaluta, która pozwala spełniać nagłe spłaty po całym świecie. Wykorzystuje ten system technologię "peer-to-peer" (p2p). Przy czym na nią nie wpływają ani sytuacja na rynku walutowym, ani centralny zarządzający organ,a całe zarządzanie transakcjami i samego wydania pieniędzy spełnia się kolektywnie w sieci.
Agnieszka chce kupić towar, który zrobił swoimi rękami i wystawił na sprzedaż Bartek. Z kolei ona musi oddać jemu coś równoznaczne wartości towaru Bartka, przecież on zużył na wyrób swojego towaru kilku dni. Barter tu nie podejdzie, ponieważ wywołuje trudności w wyznaczeniu wartości. A za pomocą waluty handel robi się prościej.
Co robi Agnieszka? Zewnątrz to wygląda tak: ona przelewa pieniężną walutę ze swojego kartkowego rachunku na bankowy rachunek Bartka. Jeśli kopnąć głębiej, to wszystko wygląda tak: przed tym, jak otworzyć bankowy rachunek, Agnieszka wypełniła umowę i corocznie wnosi pewną płacę za obsługę. Przy czym bank zawsze zna gdzie, w której ilości i gdzie Agnieszka traci własne pieniądze – i za tę wiedzę bierze z jej pieniądze w jakości obsługi. W istocie, banki i były stworzone dla tego, żeby śledzić przelewy obywateli, śledzić za nimi i w razie potrzeby ogłaszać o dochodach państwowe struktury.
Taki system ma szereg wad:
Bitcoine są cenne i ich ilość jest ograniczona. Tę kryptowalutę można porównać do złota. Jego wydobywanie jest skomplikowane, dlatego i ma wysoką wartość. Dublować lub kopiować jego nie jest możliwe, tak samo i Bitcoine, - oni nie kontrolują się centralnymi organami władzy, ich nie zmrożą i nie ukarzą, ich można wykorzystać w jakości waluty. Bitcoine są elektronową gotówką, a nie dłużnym zobowiązaniem emitenta – w tym jest istotna rόżnica między im i tradycyjnymi bezgotówkowymi wypłatami i elektronowymi pieniędzmi. One nie będą tracili wartość przez politykę Banku centralnego dowolnego kraju, jak to było niedawno z dolarem, euro i w 90-х latach z rublem, ponieważ wszystkie transakcje odbywają się bez emisji centrum.
Na produkcję bitcoinόw, jak i inne waluty, są obciążone ograniczenia, jednak emisja odbywa się rozprowadzone wewnątrz sieci. Monety wydobywają się powoli, przechodząc długi łańcuszek uzgodnienia. Dlaczego tak długo? Żeby nie obniżać wartość monety, jest wprowadzona funkcja szybkości sumarycznie wydobywanych bitcoinόw, zależna od czasu. Ona jest odwrotnie proporcjonalna, to znaczy stopniowe obniżenie szybkości i pragnienie jej do zera. Każde 4 lata objętość możliwego wydobywania bitcoinόw obniża się na 50%. Więc, staje się jasne, że w sumie będzie istniało tylko 21 mln bitcoinόw, którymi będzie można płacić za towary i usługi.
Jak że emitują się monety? Proces wydobywania monet Bitcoin dostał nazwę «mining» (od angielskiego słowa mining - wydobycie bogactw naturalnych). Dla tego wykorzystuje się oprogramowanie z otwartym początkowym kodem, które ustala się na komputer uczestnika. Za pomocą sieciowego protokołu, uruchomione na dużym mnóstwie komputerów klienci-portfele łączą się do jednorangowej sieci. Generacja monet w całości zależy od obliczeniowej potęgi samego komputera, wykorzystywanego dla montażu bloków. Uczęstnicy-minery zapisują wszystkie transakcje do ogόlnej bazy danych Bitcoin, potwierdzając ich wiarygodność. Za to oni otrzymują wynagrodzenie w jakości tylko wyemitowanych bitcoinόw.
Każde 10 minut w systemie pojawiają się monety w paczkach (blokach). Ich liczba w tych paczkach po każdych 4 rokόw zmniejsza się w 2 razy: w 2008 roku wynagrodzeniem za mining było 50 BTC, z 28 listopada 2012 – 25 BTC. Te bitcoine i są wynagrodzeniem za stworzenie bloku. Według prognozom, w 2131 roku na bloku 6 930 000 emisja będzie zatrzymana w całości, czyli wynagrodzenie za stworzenie bloku będzie składało 0 monet. W tym wypadku wynagrodzenie za zabezpieczenie funkcjonowanie sieci przejdzie z emisji nowych bitcoinόw na przyjęcie komisji za włączenie transakcji do nowego bloku. Na daną chwilę niektóre transakcje już zawierają komisję, która przychodzi minerom, ktόrze włączyli jej do kolejnego bloku. Transakcje z komisją mają bardziej wysoki priorytet przed innymi.
Artykuł głόwny: Potwierdzenie transacji Bitcoine można odprawić dowolnemu uczestnikowi systemu – bez ograniczeń, bez pośredników i finansowych organizacji. Przy tym jest możliwe użycie nie całej monety, a jej części aż do ósmego znaku po dziesiętnym przecinku (0,00000001), który nosi nazwę "satoshi" dla uczczenia założyciela Bitcoin. W trakcie przekazania pewnej sumy od jednego użytkownika innemu tworzy się nowa transakcja, która zawiera "hash" poprzednią (ogόlnie mówiąc, pamięć o wszystkich poprzednich transakcjach). Ta informacja za pomocą rozgłoszeniowego zapytania wyrusza do sieci, gdzie inne węzły muszą sprawdzić podpis, zanim przyjąć jego do obróbki. Wszystkie transakcje znajdują się w otwartym dostępie, dowolny uczestnik może przejrzeć ich. Przy czym realne dane o właścicielach środków są utajone.
Miejsce, gdzie zachowują się transakcje użytkowników, - łańcuszek blokόw, przekazanie których spełnia się za pomocą JSON. Każdy blok implikuje tytuł z pewnymi właściwościami, najgłówniejszy, - "hash", i spis transakcji. W istocie, każdy blok implikuje wszystkie dane o transakcjach, które przeszły z momentu stworzenia sieci Bitcoin.
Statystyka Bitcoin W kwietniu 2013 roku, blisko 67% wszystkich transakcji odbywało się na zamiennym placyku Mt. Gox, rozmieszczoną w Japonii. Za stanem na luty 2014 roku ten placyk zajmuje trzecie miejsce według objętości licytacji na rynku.
Bitcoin przyjmują już więcej 100 dostawców do wymiany na sieciowe usługi lub realne towary. Również bitcoine aktywnie wykorzystują w celach pomocy komukolwiek, w dobroczynności. Wśród użytkowników warunkowo przyjęto nazywać monety bitcoin - "BTC".
Według danych na luty 2014 roku, kurs bitcoina złożył $600 za 1 BTC.